بعد مجهود مضنى...و قوة احتمال فاقت الجبال و الجمال مع بعض عشان امسك نفسى فى كل حاجة تخص الاوضاع الحالية و اللى بشوفه كل يوم فى البلد دى , و بعد اكتر من 8 شهور على التنحى...قررت اكتب اخيرا يومياتى كمواطنة مصرية مرارتها خلاص اتفقعت و ورمت من كتر اللى بشوفه و بسمعه و بقراه
و الحقيقة ملقتش حاجة تعبرعن اللى انا فيه اكتر من الصورة دى.....هرمنا و ورمنااااااا
خلاص بقى كفاية يا شعب, كفاية يا مجلس..انا شعر راسى ابيض و دلوقتى داخلة على حالة ورمان دائم
حقيقى هيه حالة غريبة...بس فعلا كانت صدمة لية لما لقيت اول شعراية بيضا فى راسى وقت الثورة ...يا نهار اسود, دانا فى عز شبابى..ليه كده بس
سمعت بقى اشاعات...معلش يا بنتى , ده كله من الضغط العصبى و الهم اللى احنا فيه...و اللى يقوللى متقلقيش , ده شعر فاسد و هيقع قريب اول ما يستوى...الخ الخ الخ
اما بقى حالة الورمان فدى محدش عارفلها سبب....بس هيه اكيد اكيد اكيد يعنى , السبب الرئيسى فيها تصرفات المجلس العنترى و الشعب الفللى اللى هيجيبوا اجلى عن قريب , لا دول على مستوى المسئولية و لا دول على مستوى الحدث
ايه ده...صحيح انا نسيت, ما الناس قعدت تقول كفاية ثورة كفاية ثورة و احنا اللى مسمعناش الكلام....ادى النتيجى اهي.....امراض مستعصية و بلالاين متحركة على وشك الانفجار
يلا معلش...خير ان شاء الله...اكتر من كده و ربنا بيزيح
وصحيح.....قبل ماامشى...المجلس ينادى : احنا صابرين ..صابرين ..صابرين
و الله كويس , ربنا يديكوا الصحة...احنا خلاص فرقعنا
كفاية بقى...ورمنا
